عُطّلَت
از الکتاب
«عُطِّلَتْ» از مادّه «تعطیل» به معناى رها کردن بدون سرپرست و چوپان است. منظور این است که شدت هول و وحشت آن روز به قدرى است که هر انسانى نفیس ترین اموال خویش را فراموش مى کند.
مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» نقل مى کند که «عُطِّلَتْ» به معناى تعطیل شدن باران آنها است، یعنى در آن روز، ابرها در آسمان ظاهر مى شود، اما نمى بارد (ممکن است این ابرها ناشى از گازهاى مختلف یا ابرهاى اتمى و یا توده هاى گردوغبار حاصل از متلاشى شدن کوه ها در آستانه قیامت باشد، که ابرهایى است بدون باران).
ریشه کلمه
- عطل (۲ بار)
