الشّوْکَة
از الکتاب
«شَوکة» به معناى قدرت و شدت است و در اصل از «شَوک» به معناى خار گرفته شده، سپس به سر نیزه هاى سربازان و بعد از آن به هر گونه اسلحه، «شَوکة» گفته شده، و از آنجا که سلاح نشانه قدرت و شدت است به هر گونه قدرت و شدت نیز، «شَوکة» اطلاق مى شود.
بنابراین، «ذات الشوکة» به معناى سربازان مسلح، و «غیر ذات الشوکة» به معناى کاروان غیر مسلح است که اگر مردان مسلحى هم در آن بوده، مسلماً قابل ملاحظه نبوده اند.
ریشه کلمه
- شوک (۱ بار)
