روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي محمد بن الحسين عن محمد بن عبد الله بن هلال عن عقبه بن خالد عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ قَالَ هَذِهِ اَلسَّفِينَةُ لِفُلاَنٍ وَ لَمْ يُسَمِّ مَا فِيهَا وَ فِيهَا طَعَامٌ أَ يُعْطَاهَا اَلرَّجُلُ وَ مَا فِيهَا قَالَ هِيَ لِلَّذِي أَوْصَى لَهُ بِهَا إِلاَّ أَنْ يَكُونَ صَاحِبُهَا اِسْتَثْنَى مَا فِيهَا وَ لَيْسَ لِلْوَرَثَةِ شَيْ‏ءٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۷

و محمّد بن حسين، از محمّد بن عبد اللَّه بن هلال، از عقبة بن خالد، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده گفت: در باره مردى از او سؤال كردم كه‏ گفت: اين كشتى از آن فلان شخص است، و از محتواى كشتى كه طعام بود نام نبرد، در اين صورت آيا بايد كشتى را با هر چه در آنست به آن شخص بدهند؟ امام فرمود: كشتى و محتوياتش از آن كسى است كه آن را براى او وصيّت كرده‏اند، مگر آنكه صاحب كشتى محتويات آن را استثنا كرده باشد، و ورثه سهمى ندارند.