روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۲۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي الحسن بن علي بن فضال عن داود بن فرقد قال :

سُئِلَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ كَانَ فِي سَفَرٍ وَ مَعَهُ جَارِيَةٌ لَهُ وَ غُلاَمَانِ مَمْلُوكَانِ فَقَالَ لَهُمَا أَنْتُمَا أَحْرَارٌ لِوَجْهِ اَللَّهِ فَاشْهَدَا أَنَّ مَا فِي بَطْنِ جَارِيَتِي هَذِهِ مِنِّي فَوَلَدَتْ غُلاَماً فَلَمَّا قَدِمُوا عَلَى اَلْوَرَثَةِ أَنْكَرُوا ذَلِكَ وَ اِسْتَرَقُّوهُمْ ثُمَّ إِنَّ اَلْغُلاَمَيْنِ أُعْتِقَا بَعْدُ فَشَهِدَا بَعْدَ مَا أُعْتِقَا أَنَّ مَوْلَيهُمَا اَلْأَوَّلَ أَشْهَدَهُمَا أَنَّ مَا فِي بَطْنِ جَارِيَتِهِ مِنْهُ قَالَ تَجُوزُ شَهَادَتُهُمَا لِلْغُلاَمِ وَ لاَ يَسْتَرِقَّهُمَا اَلْغُلاَمُ اَلَّذِي شَهِدَا لَهُ لِأَنَّهُمَا أَثْبَتَا نَسَبَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۰

و حسن بن على بن فضّال، از داود بن فرقد روايت كرده است، كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردند كه در سفر بود، و كنيزكى و دو غلام از آن خود را بهمراه داشت، پس آن دو را گفت: شما در راه خدا آزاديد، شهادت دهيد كه آن جنين در شكم اين كنيزك من است، تعلّق بمن دارد. پس آن كنيزك پسرى بياورد، ولى چون ايشان بر ورثه وارد شدند، ورثه اظهارات ايشان را منكر شدند، و آنان را ببردگى گرفتند، سپس آن دو غلام در مراحل بعد آزاد شدند، و پس از آزاد شدن شهادت دادند كه مالك نخستينشان ايشان را گواه گرفته است كه جنين موجود در شكم كنيزكش متعلّق به او است، امام فرمود: شهادت آن دو در باره آن پسر نافذ است، و آن پسر كه ايشان بنفع او شهادت داده‏اند، حقّ ندارد كه آن دو را ببردگى بگيرد، زيرا ايشان نسب او را اثبات كرده‏اند.