روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۳۲

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي الحسن بن محبوب عن عبد الرحمن بن الحجاج قال سمعت ابن ابي ليلي يقول :


من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۳۱ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۳۳
روایت شده از : امام على عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۴
بخش : كتاب الديات
عنوان : حدیث در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۴ كِتَابُ الدِّيَات‏‏‏ بَابُ الْقَوَدِ وَ مَبْلَغِ الدِّيَة
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۵

عبد الرّحمن بن حجّاج گويد: از ابن أبي ليلى (قاضى سنّى) شنيدم كه ميگفت: ديه نفس در زمان جاهليّت يك صد شتر بوده. و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم همان را تثبيت فرمود، سپس بر گاوداران دويست گاو مقرّر فرموده، و بر گوسفندداران هزار گوسفند، و بر پارچه‏فروشان هزار حلّه، عبد الرّحمن گويد: من از امام صادق عليه السّلام روايت ابن أبى ليلى را پرسيدم، فرمود امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود: ديه (نفس) هزار دينار و قيمت هر دينار ده درهم مى‏باشد، و كسانى كه سرمايه‏شان پول طلا است هزار دينار، و كسانى كه‏ سرمايه‏شان نقره است ده هزار درهم، و اين براى ساكنان شهرها و قرى است، ولى براى باديه‏نشينان يك صد شتر است، و براى اهالى قرى و دهات دويست گاو، و يا هزار گوسفند است.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)