روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و قال علي ع :

لاَ قَطْعَ فِي اَلدَّغَارَةِ اَلْمُعْلَنَةِ وَ هِيَ اَلْخُلْسَةُ وَ لَكِنِّي أُعَزِّرُهُ‏ وَ لَكِنْ يُقْطَعُ مَنْ يَأْخُذُ وَ يُخْفِي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۶

و على عليه السّلام فرمود: حكم قطع در ربودن علنى كه اختلاس است نيست، لكن من او را تعزير كنم، و آن كس كه بدزدد و پنهان كند او را قطع ميكنم. و بر آن كس كه لباس ميربايد قطع نيست، و نيز بر جيب‏بر كه از لباس رو بدزدد قطع نيست و چنانچه از جيب لباس زيرين چيزى بدزدد حكمش قطع است. و كارگر و ميهمان اگر دزدى كنند (هر چند خائنند) ولى حكمشان قطع نيست، زيرا بآنها اعتماد شده، و روايتى هست كه اگر ميهمان ميهمان ديگرى بياورد و او دزدى كند حكمش قطع است. و كسى كه دستش معيوب است اگر دزدى كند دست راستش را قطع مى‏كنند در هر حال شل باشد يا سالم، و اگر تكرار كرد، پاس چپش را ميبرند، و اگر بار سوّم دزدى كند حبس ابد مى‏شود و از بيت المال مسلمانان هزينه‏اش را مى‏پردازند، و مردم را از شرّ او ايمن ميدارند، و اين مطلب را حسن بن محبوب از علاء بن زرّين از محمّد بن مسلم، از زراره از امام باقر عليه السّلام، و نيز حسن بن محبوب از عبد اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است. و بر بنده اگر از مال مولايش سرقت كند قطع نيست، زيرا او خودش مال اوست كه بعض مال ديگر او را ربوده‏ است.