روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۷۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

في روايه حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :

وَ سُئِلَ عَنِ اَلرَّجُلِ يَذْبَحُ فَيَنْسَى أَنْ يُسَمِّيَ أَ تُؤْكَلُ ذَبِيحَتُهُ قَالَ نَعَمْ إِذَا كَانَ لاَ يُتَّهَمُ وَ يُحْسِنُ‏ اَلذَّبْحَ‏ قَبْلَ ذَلِكَ وَ لاَ يَنْخَعُ‏ وَ لاَ يَكْسِرُ اَلرَّقَبَةَ حَتَّى تَبْرُدَ اَلذَّبِيحَةُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۷

حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده گويد شخصى از آن‏ حضرت پرسيد كه مردى هنگام ذبح فراموش كرد بسم اللَّه‏ گويد آيا ذبيحه او را مى‏توان خورد؟ فرمود: آرى اگر متّهم به نگفتن آن عمدا نباشد و پيش از آن ذبح را خوب انجام دهد، و نخاع را قطع نكند و گردن را تا حيوان جان نداده و سرد نشده نشكند، اشكالى ندارد.