روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۰۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي فضاله عن ابان عن ابي عبد الله ع قال :

وَ إِذَا اِخْتَلَفَا فِي اَلرَّهْنِ فَقَالَ أَحَدُهُمَا رَهَنْتَهُ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ وَ قَالَ اَلْآخَرُ رَهَنْتُهُ بِمِائَةِ دِرْهَمٍ فَإِنَّهُ يُسْأَلُ صَاحِبُ اَلْأَلْفِ اَلْبَيِّنَةَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ بَيِّنَةٌ حَلَفَ صَاحِبُ اَلْمِائَةِ وَ إِنْ كَانَ اَلرَّهْنُ أَقَلَّ مِمَّا رَهَنَ بِهِ أَوْ أَكْثَرَ وَ اِخْتَلَفَا فِي اَلرَّهْنِ فَقَالَ أَحَدُهُمَا هُوَ رَهْنٌ وَ قَالَ اَلْآخَرُ هُوَ وَدِيعَةٌ فَإِنَّهُ يُسْأَلُ صَاحِبُ اَلْوَدِيعَةِ اَلْبَيِّنَةَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ بَيِّنَةٌ حَلَفَ صَاحِبُ اَلرَّهْنِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۹

أبان بن عثمان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر راهن و مرتهن در مورد رهن اختلاف كنند و يكى از آنها يعنى مرتهن بگويد: مال را به هزار درهم رهن دادم و ديگرى بگويد: به صد درهم داده‏اى بايد از آن كس كه مدّعى است به هزار درهم بوده بيّنه و شاهد خواست و اگر بيّنه نداشت، ديگرى يعنى آنكه مدّعى است كه صد درهم بوده است، سوگند ياد كند (و طبق آن عمل شود)، و چنانچه عين مرهونه قيمتش كمتر يا بيشتر از پولى است كه بابت گرو آنست و اختلاف كردند، يكى مى‏گويد: اين رهن بوده و دهنده ادّعا مى‏كند وديعه بوده، پس بايد آن كس كه گويد وديعه است اقامه بيّنه كند و چنانچه بيّنه نداشت ديگرى قسم ياد كند كه اين رهن است.