روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۳۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الحسن بن محبوب عن صفوان بن يحيي الجمال انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

وَ مَنْ وَجَدَ ضَالَّةً فَلَمْ يُعَرِّفْهَا ثُمَّ وُجِدَتْ عِنْدَهُ فَإِنَّهَا لِرَبِّهَا وَ مِثْلُهَا مِنْ مَالِ اَلَّذِي كَتَمَهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۷

صفوان جمّال گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: هر كس حيوانى گمشده را بيابد و آن را اعلان و معرّفى نكند، بلكه نزد خود نگهدارد، (و كتمان كند) هر گاه نزد او بيابند از آن صاحبش خواهد بود. (در صورتى كه عين موجود باشد خود آن، و اگر تلف شده باشد يا مثلا گوسفندى بوده و ذبح شده است) مثل آن را كه كتمان كرده بايد غرامت بدهد.