روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

قال ع :

وَ إِيَّاكُمْ وَ مُخَالَطَةَ اَلسَّفِلَةِ فَإِنَّهُ لاَ يَئُولُ إِلَى خَيْرٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۹

و نيز فرمود: بپرهيزيد از آميزش با سفلگان و مردمان پست كه عاقبتش بخير نخواهد بود. مصنّف اين كتاب- كه رحمت خدا بر او باد- گويد: در معنى سفله اخبار مختلف است پاره‏اى گويد: سفله آن كس است كه مواظب حرفهاى خود نيست هر چه بخواهد مى‏گويد و هر چه در باره او بگويند از آن باك ندارد، پاره‏اى گويند سفله آن كس است كه طنبور مى‏نوازد، بعضى از اخبار گويد: سفله آن كس باشد كه نيكى و احسان او را مسرور نكرده، بدى و شرّ نيز او را ناراحت نمى‏كند. بعضى اخبار هم گفته سفله شخصى است كه ادّعاى امامت يا امانت دارى مى‏كند در حالى كه اهلش نيست و اينها همه اوصاف سفله است بعض از آنها يا همه اگر در كسى باشد اجتناب از معاشرت با وى لازم است.