روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

قال ع :

وَ لاَ بَأْسَ بِكَسْبِ اَلْمَاشِطَةِ إِذَا لَمْ تُشَارِطْ وَ قَبِلَتْ مَا تُعْطَى وَ لاَ تَصِلُ شَعْرَ اَلْمَرْأَةِ بِشَعْرِ اِمْرَأَةٍ غَيْرِهَا فَأَمَّا شَعْرُ اَلْمَعْزِ فَلاَ بَأْسَ بِأَنْ يُوصَلَ بِشَعْرِ اَلْمَرْأَةِ وَ لاَ بَأْسَ بِكَسْبِ اَلنَّائِحَةِ إِذَا قَالَتْ صِدْقاً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۴

و نيز فرمود: اجرت گرفتن زن آرايشگر، در صورتى كه هر چه دادند بپذيرد و قرارى نگذارد و موى مصنوعى (از شخص ديگر) به سر زن ديگر نبندد اشكالى ندارد ولى وصل موى حيوان مانند موى بز و غيره اشكالى ندارد. و همچنين اجرت گرفتن زن نوحه‏گر در صورتى كه راست بگويد اشكال ندارد.