روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الِارْتِدَاد

روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع :

وَ فِي اَلْمُرْتَدِّ عَنِ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ قَالَ لاَ تُقْتَلُ وَ تُسْتَخْدَمُ خِدْمَةً شَدِيدَةً وَ تُمْنَعُ عَنِ اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ إِلاَّ مَا تُمْسِكُ بِهِ نَفْسَهَا وَ تُلْبَسُ أَخْشَنَ اَلثِّيَابِ وَ تُضْرَبُ عَلَى اَلصَّلَوَاتِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۴

حلبى در باره زنى كه از اسلام خارج شده و مرتد گشته است از امام‏ صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: او را نمى‏كشند و بازداشت كرده، به كار سخت وامى‏دارند و به اندازه‏اى كه نميرد به او آب و غذا مى‏دهند، لباس خشن بر او پوشانده و هنگام نماز او را تازيانه مى‏زنند (و اين همه در صورتيست كه از قبول توبه سر باز زند و اظهار ندامت نكند و در وقت نماز او را تازيانه زنند شايد توبه كرده به نماز ايستد).