روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الِارْتِدَاد

روي السكوني عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابايه ع :

وَ أَنَّ اَلْمُرْتَدَّ عَنِ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ تُعْزَلُ عَنْهُ اِمْرَأَتُهُ وَ لاَ تُؤْكَلُ ذَبِيحَتُهُ وَ يُسْتَتَابُ ثَلاَثاً فَإِنْ رَجَعَ وَ إِلاَّ قُتِلَ يَوْمَ اَلرَّابِعِ إِذَا كَانَ صَحِيحَ اَلْعَقْلِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۴

سكونى از جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه مرتدّ از اسلام زوجه‏اش بايد از او كناره گزيند و ذبيحه‏اش را نخورند، و سه بار توبه‏اش دهند و تا سه روز مهلت دارد كه باز گردد، پس اگر نپذيرفت و توبه نكرد چنانچه عقلش پابرجاست و ناراحتى روانى ندارد روز چهارم او را مى‏كشند. مصنّف كتاب گويد: اين حكم مرتدّ ملّى است يعنى آنكه پدر و مادرش مسلمان نبوده‏اند. و مترجم گويد: «خبر اطلاق دارد و مقيّد به ملّى و فطرى نيست مگر آنكه به اخبار ديگر مقيّدش ساخت و در هر حال اين حكم مرد است نه حكم زن مرتدّ».