روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۸۴
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ وَلَاءِ الْمُعْتَق
روي عن بكر بن محمد انه قال :
| من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۸۳ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۸۵ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۳
از بكر بن محمد روايت كردهاند كه گفت: بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و على بن عبد العزيز به همراه من بود، امام عليه السّلام پرسيد اين شخص كيست؟ عرض كردم: مولاى ماست، يعنى بنده آزاد كرده ماست، حضرت فرمود: آيا او را آزاد كردهايد يا پدرش را؟ گفتم: پدرش را، فرمود: اين غلام، آزاد كرده تو نيست، بلكه او برادر و پسر عموى تو محسوب مىشود زيرا مولاى تو كسى است كه نعمت آزاد كردنت بر او جارى شده باشد اكنون كه پدر وى را آزاد كردهاى او به منزله برادر و پسر عموى تو خواهد بود. شرح: «در اين خبر نفى مولى بودن شده نه نفى ولاء لذا منافاتى با روايتهائى كه مىگويد ولاء ولد با كسى است كه پدر را آزاد كرده ندارد.» بكر گويد: مردى از آن حضرت پرسيد- و من حضور داشتم- گفت: غلامى دارم ميگسار كه در كارهاى ناشايسته وارد مىشود، مىخواهم او را رها و آزاد كنم آيا آزاد شدن نزد شما محبوبتر است يا فروختن او و قيمتش را به صدقه دادن؟ امام عليه السّلام فرمود: گاهى آزاد كردن بهتر است و گاهى صدقه دادن، آن زمان كه مردم معيشتشان بفراخى است عتق بهتر است، و آن زمان كه مردم تنگدستند صدقه افضل است، لكن وقتى چنين وضعى دارد به نظر من فروختن او بهتر است.
