روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۷۲۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ مَعْرِفَةِ الْكَبَائِرِ الَّتِي أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار

سال هشام بن الحكم ابا عبد الله ع :

وَ عَنْ عِلَّةِ تَحْرِيمِ اَلرِّبَا فَقَالَ إِنَّهُ لَوْ كَانَ اَلرِّبَا حَلاَلاً لَتَرَكَ اَلنَّاسُ اَلتِّجَارَاتِ وَ مَا يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اَللَّهُ اَلرِّبَا لِيَفِرَّ اَلنَّاسُ مِنَ اَلْحَرَامِ إِلَى اَلْحَلاَلِ وَ إِلَى اَلتِّجَارَاتِ وَ إِلَى اَلْبَيْعِ وَ اَلشِّرَاءِ فَيَبْقَى ذَلِكَ بَيْنَهُمْ فِي اَلْقَرْضِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۹۱

و هشام بن حكم از امام صادق عليه السّلام پرسيد: علّت تحريم ربا چيست؟ حضرت فرمود: اگر ربا حلال ميبود مردم تجارت و كسب را ترك مى‏كردند و در پى توليد ما يحتاج زندگى خود نمى‏رفتند پس خداوند ربا را حرام فرمود تا مردم از مفت‏خورى و حرام بسوى كسب حلال و تجارت و خريد و فروش بشتابند، و قرض بى‏بهره ميانشان باقى ماند.