روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۴۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي ابان بن عثمان عن الحسن الصيقل عن ابي عبد الله ع قال :

وَ سَمِعْتُهُ وَ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ اِشْتَرَى جَارِيَةً ثُمَّ وَقَعَ عَلَيْهَا قَبْلَ أَنْ يَسْتَبْرِئَ رَحِمَهَا قَالَ بِئْسَ مَا صَنَعَ يَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ لاَ يَعُودُ قَالَ فَإِنَّهُ بَاعَهَا مِنْ رَجُلٍ آخَرَ فَوَقَعَ عَلَيْهَا وَ لَمْ يَسْتَبْرِئْ رَحِمَهَا ثُمَّ بَاعَهَا اَلثَّانِي مِنْ رَجُلٍ آخَرَ فَوَقَعَ عَلَيْهَا وَ لَمْ يَسْتَبْرِئْ رَحِمَهَا فَاسْتَبَانَ حَمْلُهَا عِنْدَ اَلثَّالِثِ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ اَلْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ وَ لِلْعَاهِرِ اَلْحَجَرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۲

حسن بن زياد صيقل گويد: شنيدم از آن حضرت (امام صادق عليه السّلام) سؤال مى‏كردند كه مردى كنيزى را خريدارى كرده و بدون اينكه درنگ كند تا يك بار حيض شده پاك شود با او نزديكى كرده، فرمود: بسيار بد كارى كرده است از خداوند طلب آمرزش كند و ديگر مرتكب آن نشود، سائل پرسيد: او را بديگرى فروخته و او نيز بدون استبراء رحم با او همبستر شده، و او را به شخص سوّمى فروخته و شخص أخير نيز بى‏درنگ استبراء با وى مجامعت كرده و نزد او آثار حمل ظاهر گشته، فرزند متعلّق بكدام يك از آنان است؟ امام عليه السّلام فرمود: طفل از آن صاحب فراش (يعنى خريدار اخير) است و كسانى كه مدّعى پدرى آن فرزندند سهمشان سنگ است (كنايه است از بى‏بهره بودن يعنى سهمشان پوچ است).