روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۷۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

سال محمد بن اسماعيل بن بزيع الرضا ع :

وَ عَنِ اَلصَّبِيَّةِ يُزَوِّجُهَا أَبُوهَا ثُمَّ يَمُوتُ وَ هِيَ صَغِيرَةٌ ثُمَّ تَكْبَرُ قَبْلَ أَنْ يَدْخُلَ بِهَا زَوْجُهَا أَ يَجُوزُ عَلَيْهَا اَلتَّزْوِيجُ أَمِ اَلْأَمْرُ إِلَيْهَا فَقَالَ يَجُوزُ عَلَيْهَا تَزْوِيجُ أَبِيهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶

و محمّد بن اسماعيل بن بزيع از حضرت رضا عليه السّلام پرسيد: دخترى را پدرش در كودكى به تزويج مردى در آورد و از دنيا رفت در حالى كه كودك صغير بود سپس بزرگ شد و كبير گشت و هنوز شوهر با وى عروسى نكرده (همبستر نشده است) آيا اختيار در دست اوست يا تزويج او بحال خود باقى است؟ فرمود: حكم تزويج به حال خود باقى است.