روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۴۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

قال رسول الله ص :

مَا اِسْتَخْلَفَ رَجُلٌ عَلَى أَهْلِهِ بِخِلاَفَةٍ أَفْضَلَ مِنْ رَكْعَتَيْنِ يَرْكَعُهُمَا إِذَا أَرَادَ اَلْخُرُوجَ إِلَى سَفَرِهِ وَ يَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ ذُرِّيَّتِي‏ وَ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ أَمَانَتِي‏ وَ خَاتِمَةَ عَمَلِي فَمَا قَالَ ذَلِكَ أَحَدٌ إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا سَأَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۱

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هيچ كس بهنگام بيرون شدن بسفر براى سرپرستى خانواده خود جانشينى بهتر از آن بجاى نگذاشته است كه دو ركعت نماز بگزارد، و بگويد: «خدايا، من خودم و خانواده‏ام و مال و اولادم و دنيا و آخرتم، و امانتم و پايان كارم را بتو ميسپارم. پس هيچ كس اين سخنان را نگفته است، مگر آنكه خداى عزّ و جلّ هر چه را كه مسألت كرده به او عطا فرموده است.