روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-ضَمَانُ الْمُزَكَّى وَ زَكَاةُ النَّقْدَيْنِ وَ مُسْتَحِقُّ الزَّكَاة

و ساله محمد بن النعمان الاحول :

عَنْ رَجُلٍ عَجَّلَ زَكَاةَ مَالِهِ ثُمَّ أَيْسَرَ اَلْمُعْطَى قَبْلَ رَأْسِ اَلسَّنَةِ قَالَ يُعِيدُ اَلْمُعْطِي اَلزَّكَاةَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۰

و محمّد بن نعمان احول در باره كسى از آن امام سؤال كرد كه در پرداختن زكات مال خود شتاب كرده، و پس از آن كسى كه زكات به او داده شده پيش از فرا رسيدن سر سال به توانگرى رسيده است- بنا بر اين حكم اين مسأله چيست؟ امام عليه السّلام فرمود: كسى كه زكات را به او داده از نو آن را باز مى‏پردازد.