روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

روي علي بن ابي حمزه عن ابي بصير قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلْخُرُوجِ إِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ رَمَضَانَ‏ فَقَالَ لاَ إِلاَّ فِيمَا أُخْبِرُكَ بِهِ خُرُوجٌ إِلَى‏ مَكَّةَ أَوْ غَزْوٌ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْ مَالٌ تَخَافُ هَلاَكَهُ أَوْ أَخٌ تَخَافُ هَلاَكَهُ وَ أَنَّهُ لَيْسَ بِأَخٍ مِنَ اَلْأَبِ وَ اَلْأُمِّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۹

و على بن أبى حمزه از ابو بصير روايت كرده است، كه گفت: از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم كه: آيا با فرا رسيدن ماه رمضان مسافرت جايز است؟ فرمود: نه. مگر در مواردى كه آنها را با تو باز مى‏گويم: مسافرت به مكه، يا به جنگ در راه خداى عزّ و جلّ، يا براى حفظ مالى كه بيم فنا شدن آن را داشته باشى، يا برادرى كه‏از هلاك‏شدنش بترسى. و اين برادرى از پدر و مادر نيست بلكه دوست است.