روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۳۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع :

فِي اَلْمَحْصُورِ وَ لَمْ يَسُقِ اَلْهَدْيَ قَالَ يَنْسُكُ وَ يَرْجِعُ قِيلَ فَإِنْ لَمْ يَجِدْ هَدْياً قَالَ يَصُومُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۲

و معاوية بن عمّار در باره محصورى كه هدى نيز سوق نداده است از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: قربانى ميكند و باز ميگردد.گفتند: پس اگر هديى نيابد؟ فرمود: روزه ميگيرد. و چون مردى با انجام دادن عمره تمتّع بسوى حجّ روان شود، پس سلطان ستمكارى در مكّه او را محبوس سازد، و تا يوم النحر آزاد نكند، تكليف او اينست كه در مشعر بمردم ملحق گردد، و پس از آن بمنى رود، و جمرات را رمى نمايد، و ذبح را انجام دهد، و سرش را بتراشد، و چيزى بر ذمّه او نيست، ولى در صورتى كه آن ستمكار او را در يوم النحر آزاد كند، او مصدود از حجّ است، و اگر بقصد حجّ تمتّع بمكّه داخل شده ميبايد هفت شوط بر بيت طواف كند، و هفت بار سعى بين صفا و مروه را انجام دهد، و سرش را بتراشد، و گوسپندى ذبح نمايد، و اگر بقصد حجّ افراد بمكّه داخل شده، ذبحى بر ذمّه ندارد، و چيزى بر عهده او نيست.