روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۹۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِه

قال الصادق ع :

مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ أَوَى‏ إِلَى فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ كَمَسْجِدِهِ فَإِنْ ذَكَرَ أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى وُضُوءٍ فَلْيَتَيَمَّمْ مِنْ دِثَارِهِ وَ كَائِناً مَا كَانَ لَمْ يَزَلْ فِي صَلاَةٍ مَا ذَكَرَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس طهارت داشته يا وضو بسازد آنگاه به بستر خويش رود، شب را در حالى بصبح ميرساند كه بسترش همچون مسجد او باشد. و اگر پس از رفتن در بستر بياد آورد كه وضو ندارد پس بر همان روانداز خود تيمم كند، و بهر حال كه باشد چه با وضو و چه با تيمم تا وقتى ذكر خداوند عزّ و جلّ مى‏كند، پيوسته در حال نماز محسوب مى‏شود و ثواب آن را دارد.