روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَوَاقِيتِ الصَّلَاة

و قال ع :

أَوَّلُ اَلْوَقْتِ رِضْوَانُ اَللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اَللَّهِ وَ اَلْعَفْوُ لاَ يَكُونُ إِلاَّ مِنْ ذَنْبٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۵

و باز آن حضرت فرمود: خشنودى خداوند در بجا آوردن نماز در اوّل وقت است و اگر در آخر وقت ادا كنند خداوند سبحان عفو فرمايد. ولى بايد دانست كه‏ عفو مورد ندارد مگر هنگامى كه گناهى صورت گرفته باشد. (بعبارت ديگر كسى كه نماز را تا آخر وقت بتأخير مياندازد همچنانست كه مرتكب گناه شده باشد لكن خداوند تبارك و تعالى از روى عفو او را مؤاخذه نميفرمايد).