روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۲۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

و قال ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مََا تَدْرِي نَفْسٌ‏ مََا ذََا تَكْسِبُ غَداً وَ مََا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ‏ فَقَالَ مِنْ قَدَمٍ إِلَى قَدَمٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۵

و نيز در تفسير فرمايش خداوند عزّ و جلّ كه ميفرمايد: وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ ما ذا تَكْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ‏ لقمان: ۳۴ يعنى: هيچ كس نميداند فردايش چه خواهد كرد؟ و هيچ نفسى نميداند كه در كدامين سرزمين خواهد مرد و اجلش فرا خواهد رسيد. امام صادق عليه السّلام فرمود: يعنى از قدمى كه برميدارد تا قدم ديگرى كه برخواهد داشت را نميداند يا بعبارت ديگر نميداند اجلش در همين قدمى كه برداشته بسر آيد يا در قدم دوّم يا در فاصله ميان آن دو؟.