روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّيَمُّم

و قال زراره و محمد بن مسلم :

قُلْنَا لِأَبِي جَعْفَرٍ ع رَجُلٌ لَمْ يُصِبْ مَاءً وَ حَضَرَتِ اَلصَّلاَةُ فَتَيَمَّمَ وَ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ أَصَابَ اَلْمَاءَ أَ يَنْقُضُ اَلرَّكْعَتَيْنِ أَوْ يَقْطَعُهُمَا وَ يَتَوَضَّأُ ثُمَّ يُصَلِّي قَالَ لاَ وَ لَكِنَّهُ يَمْضِي فِي صَلاَتِهِ فَيُتِمُّهَا وَ لاَ يَنْقُضُهَا لِمَكَانِ اَلْمَاءِ لِأَنَّهُ دَخَلَهَا وَ هُوَ عَلَى طُهْرٍ بِتَيَمُّمٍ وَ قَالَ‏ زُرَارَةُ قُلْتُ لَهُ دَخَلَهَا وَ هُوَ مُتَيَمِّمٌ فَصَلَّى رَكْعَةً ثُمَّ أَحْدَثَ‏ فَأَصَابَ مَاءً قَالَ يَخْرُجُ فَيَتَوَضَّأُ ثُمَّ يَبْنِي عَلَى مَا مَضَى مِنْ صَلاَتِهِ اَلَّتِي صَلَّى بِالتَّيَمُّمِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۰

زرارة و محمد بن مسلم گويند: به امام باقر عليه السلام عرض كرديم مردى آب پيدا نميكند و وقت نماز هم فرا ميرسد پس تيمم ميكند و دو ركعت نماز هم بجا مى‏آورد سپس به آب ميرسد، آيا آن دو ركعت نماز خود بخود شكسته مى‏شود و يا آنكه او آن را قطع كند و وضو بگيرد و بعد به نماز ايستد؟ آن حضرت فرمود: نه هيچ كدام، بلكه نمازش را ميخواند و تمام ميكند و به خاطر آب نماز را نميشكند زيرا او در حالى كه با تيمّم پاك بوده و طهارت داشته داخل نماز شده است. زراره گويد به آن حضرت عرض كردم او در حالى كه تيمم داشته بنماز ايستاده و يك ركعت نماز هم خوانده آنگاه رعد و برقى شد و به آب دسترسى پيدا كرد حكم او چيست؟ فرمود: بيرون ميرود و وضو ميگيرد سپس بنا را بر آن ركعت كه با تيمم گزارده است مينهد و نماز را تمام ميكند.