روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْحَيْضِ وَ النِّفَاس

و روي :

أَنَّهُ إِذَا جَامَعَهَا وَ هِيَ حَائِضٌ تَصَدَّقَ عَلَى مِسْكِينٍ بِقَدْرِ شِبَعِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۸

و روايت شده كه هر گاه كسى با زنى كه حائض است نزديكى كند بايد بر درويش بيچيزى تصدّق كند بآن اندازه كه يك وعده غذا سير شود. مترجم گويد: «نسخه‏ها اين طور است همه «شبعه» ذكر كرده‏اند و بنظر ميرسد كه تصحيف «سعته» باشد يعنى بقدر وسعش زيرا بقدر سيريش معنى ندارد». و هر كس با كنيز خود كه حائض است نزديكى كند، بايد سه مد از گندم يا جو تصدّق كند، اين كفّاره هنگاميست كه در فرج او نزديكى كرده باشد، پس اگر در غير فرج با او نزديكى كند بر او چيزى لازم نيست.