روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۷۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الْمِيَاهِ وَ طُهْرِهَا وَ نَجَاسَتِهَا

و قال الصادق ع :

كَانَتْ فِي‏ اَلْمَدِينَةِ بِئْرٌ فِي وَسَطِ مَزْبَلَةٍ فَكَانَتِ اَلرِّيحُ تَهُبُّ فَتُلْقِي فِيهَا اَلْقَذَرَ وَ كَانَ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ يَتَوَضَّأُ مِنْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳

و امام صادق عليه السّلام فرمود: در مدينه چاه آبى بود كه در ميان مزبله‏اى بود و بسيار اتّفاق مى‏افتاد كه باد ميوزيد و در آن چاه زباله ميريخت و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله از آب آن چاه وضو ميساخت.