روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۵۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ياسر عن الرضا ع قال :

مَثَلُ اَلاِسْتِغْفَارِ مَثَلُ وَرَقٍ عَلَى شَجَرَةٍ تُحَرَّكُ فَيَتَنَاثَرُ وَ اَلْمُسْتَغْفِرُ مِنْ ذَنْبٍ وَ يَفْعَلُهُ كَالْمُسْتَهْزِئِ بِرَبِّهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۱۷

از ياسر، از امام رضا (ع) مثل استغفار چون برگى است بر درختى كه بجنبد و پياپى فرو ريزد و آنكه از گناهش آمرزش جويد و باز گناه كند چون مسخره‏كننده پروردگار خود باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۶

حضرت رضا عليه السّلام فرمود: مثل استغفار (و ريختن گناهان بسبب آن) چون برگى است بر درختى كه (در فصل پائيز آن درخت) بجنبد و آن برگ بريزد، و كسى كه از گناهى استغفار كند و باز آن را انجام دهد مانند كسى است كه پروردگار خود را مسخره كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از ياسر، از امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «داستان استغفار، چون داستان برگ است بر درخت كه آن را مى‏جنباند و فرو مى‏ريزد. و آنكه از گناهى استغفار مى‏كند و آن را به فعل مى‏آورد، چون كسى است كه به پروردگار خود ريشخند مى‏كند».