روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۶

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۵۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابن سنان عن يونس بن ظبيان قال قال ابو عبد الله ع :


الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۵ حدیث الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۷
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲
بخش : كتاب الإيمان و الكفر
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۲ كتاب الإيمان و الكفر‏‏ بَابُ مَنْ مَنَعَ مُؤْمِناً شَيْئاً مِنْ عِنْدِهِ أَوْ مِنْ عِنْدِ غَيْرِه‏
موضوعات :

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۵۷

از يونس بن ظبيان كه امام صادق (ع) فرمود: اى يونس! هر كه حق مؤمنى را حبس كند، خدا روز رستاخيز او را پانصد سال روى دو پايش نگه دارد تا عرق او بلكه خون او روان شود و يك جارچى از سوى خدا جار كشد: اين است ستمكارى كه حق خدا را از او حبس كرده است، فرمود: چهل روز سرزنش شود و سپس فرمان شود او را به دوزخ برند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۳

يونس بن ظبيان گويد: كه امام صادق عليه السلام فرمود: اى يونس هر كه حق مؤمنى را حبس كند خداى عز و جل در روز قيامت پانصد سال او را روى دو پا نگهدارد تا عرقش يا خونش (ترديد از راوى حديث است) جارى شود، و منادى از جانب خداوند ندا كند: اين است آن ستمكارى كه حق خدا را از او حبس كرده، حضرت فرمود: پس چهل روز سرزنش شود، سپس فرمان شود او را بدوزخ برند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۹۱

ابن سنان، از يونس بن ظبيان روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى يونس! هر كه حق مؤمن را حبس كند و به او ندهد، خداى عز و جل در روز قيامت، پانصد سال او را بر روى پاى‏هايش بدارد، تا آنكه عرق يا خون او روان شود «۱»، و نداكننده‏اى از جانب خدا ندا كند كه: اين ستمكارى است كه حقّ خدا را از او حبس نموده». حضرت فرمود: «پس در چهل روز سرزنش مى‏شود. بعد از آن امر مى‏شود كه: او را به سوى آتش دوزخ برند». __________________________________________________

(۱). و ظاهر اين است كه اين ترديد از راوى باشد، اگرچه احتمال دارد كه اين كلام از امام عليه السلام باشد بر سبيل تنويع، چنان كه در قول خداى- تعالى- است: «انْ يَكُنْ غَنِيّاً أَوْ فَقيراً». و مراد اين است كه، گاهى عرق از او روان شود و گاهى خون، يا از بعضى عرق و از بعضى خون روان شود. و در بعضى از نسخ كافى به جاى أَوْ دَمُهُ كه ترجمه آن، «يا خون او است»، أَوْدِيَةً واقع شده. و بنابر آن، ترجمه اين مى‏شود كه: تا آنكه رودخانه‏ها از عرقش روان شود. (مترجم)


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)