روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۸۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن بعض اصحابه عن ابي عبد الله ع قال :

مَنِ اِسْتَذَلَّ مُؤْمِناً وَ اِسْتَحْقَرَهُ لِقِلَّةِ ذَاتِ يَدِهِ‏ وَ لِفَقْرِهِ شَهَرَهُ اَللَّهُ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى رُءُوسِ اَلْخَلاَئِقِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۲۳

از امام صادق (ع)، فرمود: هر كه مؤمنى را براى ندارى و فقر او كم و كوچك شمارد و خدا روز رستاخيز او را در برابر خلايق به رسوائى شهره سازد (و چون همان مؤمن كه در دنيا خوار شمرده مى‏شد، خوارش كند- از مجلسى ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۵۶

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمنى را بخاطر ندارى و فقرش پست و كوچك شمارد، خداوند روز قيامت او را در برابر خلائق رسوا كند (و بزشتى شهره سازد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از بعضى از اصحاب خويش، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه مؤمنى را خوار گرداند و او را حقير شمارد، از براى آنكه چيزى در دست ندارد و فقير و درويش است، خدا او را در روز قيامت، على رؤس الخلائق (يعنى در جايى كه همه آفريدگان خدا حضور داشته باشند) رسوا گرداند».