روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۳۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

و بهذا الاسناد عن المنقري عن حفص بن غياث عن ابي عبد الله ع قال :

فِي مُنَاجَاةِ مُوسَى ع‏ يَا مُوسَى‏ إِنَّ اَلدُّنْيَا دَارُ عُقُوبَةٍ عَاقَبْتُ فِيهَا آدَمَ‏ عِنْدَ خَطِيئَتِهِ وَ جَعَلْتُهَا مَلْعُونَةً مَلْعُونٌ مَا فِيهَا إِلاَّ مَا كَانَ فِيهَا لِي يَا مُوسَى‏ إِنَّ عِبَادِيَ اَلصَّالِحِينَ زَهِدُوا فِي اَلدُّنْيَا بِقَدْرِ عِلْمِهِمْ وَ سَائِرَ اَلْخَلْقِ رَغِبُوا فِيهَا بِقَدْرِ جَهْلِهِمْ وَ مَا مِنْ أَحَدٍ عَظَّمَهَا فَقَرَّتْ عَيْنَاهُ فِيهَا وَ لَمْ يُحَقِّرْهَا أَحَدٌ إِلاَّ اِنْتَفَعَ بِهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۳۷

از امام صادق (ع) فرمود: اى موسى! به راستى دنيا خانه كيفر است، من آدم را براى خطائى كه كرد در آن، كيفر دادم و آن را ملعونه نام نهادم، هر چه در آن است ملعون است جز آنچه كه در آن براى من باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۵

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: در مناجات موسى عليه السّلام آمده است كه: اى موسى دنيا خانه كيفر است، من آدم را براى خطائى كه از او سر زد در آن كيفر دادم، و دنيا را ملعونه قرار دادم، آنچه در آنست ملعونست مگر آنچه براى من باشد، اى موسى بندگان شايسته من باندازه دانششان در دنيا زهد ورزيدند، و ديگران باندازه نادانيشان بدان رغبت كردند، و كسى نيست كه آن را بزرگ شمارد و چشمش در آن روشن گردد، و هيچ كس آن را زبون و پست نشمرد جز آنكه بدان بهره‏مند شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۴۹

و به همين اسناد، از منقرى، از حفص بن غياث، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «در مناجات و راز خدا با موسى عليه السلام مذكور است كه: اى موسى! به درستى كه دنيا خانه عقوبت است. آدم عليه السلام را در آن عقاب كردم در نزد گناه (يعنى خلاف اولى كه از او سر زد). و دنيا را ملعون گردانيدم، و آنچه در آن است ملعون است، مگر آنچه در آن، از براى من باشد. اى موسى! به درستى كه بندگان نيك و شايسته من، در دنيا رغبت نكردند به اندازه علم خويش، و ساير خلق، به اندازه جهل خويش در آن رغبت كردند. و كسى نيست كه دنيا را بزرگ شمرده باشد، و حال آنكه چشم‏هايش در آن روشن شده باشد. و هيچ‏كس آن را حقير و كوچك نشمرده، مگر آنكه به آن منتفع شده است».