روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۱۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

احمد بن مهران عن محمد بن علي عن محمد بن سنان و علي بن الحكم جميعا عن الحسين بن المختار قال :

خَرَجَتْ إِلَيْنَا أَلْوَاحٌ مِنْ‏ أَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ وَ هُوَ فِي‏ اَلْحَبْسِ عَهْدِي‏ إِلَى أَكْبَرِ وُلْدِي أَنْ يَفْعَلَ كَذَا وَ أَنْ يَفْعَلَ كَذَا وَ فُلاَنٌ‏ لاَ تُنِلْهُ‏ شَيْئاً حَتَّى أَلْقَاكَ أَوْ يَقْضِيَ اَللَّهُ عَلَيَّ اَلْمَوْتَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۴۷۹

حسين بن مختار گويد: وقتى ابو الحسن (ع) در زندان بود الواحى از طرف او به دست ما رسيد بدين مضمون: عهد من به اكبر اولادم اين است كه اين كار كند و آن كار كند و به فلانى چيزى مده تا من تو را ببينم يا اين كه خدا فرمان مرگ مرا امضاء كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۹۰

حسين بن مختار گويد، زمانى كه موسى بن جعفر عليه السلام در زندان بود، الواح نوشته‏ئى بما ميرسيد كه دستور من بپسر بزرگترم (على بن موسى الرضا عليه السلام) اينست كه چنين و چنان كن و بفلانى چيزى مده تا ترا ببينم يا آنكه خدا بمرگ من حكم كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۹۷

احمد بن مهران روايت كرده است از محمد بن على، از محمد بن سنان و على بن حكم، و هر دو از حسين بن مختار كه گفت: تخت‏هايى «۱» چند از امام موسى كاظم عليه السلام به سوى ما بيرون آمد، و آن حضرت در حبس هارون بود و بر آنها نوشته بود كه: «وصيّت من به سوى بزرگ‏ترين فرزندانم، اين است كه چنين كند و چنين كند، و فلان كس را چيزى مده تا تو را ملاقات كنم، يا خدا مرگ را بر من قضا كند» (و حكم فرمايد كه بميرم). __________________________________________________

(۱). الواح.