روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۶۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن محمد بن جمهور عن عبد الله بن عبد الرحمن عن الهيثم بن واقد عن ابي يوسف البزاز قال :

تَلاَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ هَذِهِ اَلْآيَةَ فَاذْكُرُوا آلاََءَ اَللََّهِ‏ قَالَ أَ تَدْرِي مَا آلاَءُ اَللَّهِ قُلْتُ لاَ قَالَ هِيَ أَعْظَمُ نِعَمِ اَللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ هِيَ وَلاَيَتُنَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۷۵

ابو يوسف بزاز گويد: امام صادق (ع) اين آيه را خواند (۶۹ سوره اعراف): «ياد كنيد نعمتهاى خدا را»- شايد راستگو شويد- فرمود: مى‏دانى نعمتهاى خدا چيست؟ گفتم: نه، فرمود: مقصود، بزرگترين نعمت خدا بر خلق او است و آن ولايت ما است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۱۶

ابو يوسف بزاز گويد: امام صادق عليه السلام آيه (۲۹- سوره ۷) «نعمتهاى خدا را بياد آوريد» را تلاوت نمود و فرمود: ميدانى نعمتهاى خدا چيست؟ عرضكردم: نه، فرمود: مقصود بزرگترين نعمتهاى خداست بر خلقش و آن ولايت ماست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۰۵

حسين بن محمد، از مُعلّى بن محمد، از محمد بن جمهور، از عبداللَّه بن عبدالرّحمان، از هيثم بن واقد، از ابو يوسف بزّاز روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام اين آيه را تلاوت فرمود: «فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ» «۲»، يعنى: «و به ياد آوريد نعمت‏هاى خدا را». حضرت فرمود كه: «آيا مى‏دانى كه نعمت‏هاى خدا چيست؟» عرض كردم: نه. فرمود كه: «آن بزرگ‏ترين نعمت‏هاى خداست بر خلق خويش و آن، ولايت و دوستى ما است». __________________________________________________ (۲). اعراف، ۶۹.