روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۳۷۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن احمد بن ابي علي بن غياث عن احمد بن الحسن قال :

أَوْصَى‏ يَزِيدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ‏ بِدَابَّةٍ وَ سَيْفٍ وَ مَالٍ وَ أُنْفِذَ ثَمَنُ اَلدَّابَّةِ وَ غَيْرُ ذَلِكَ وَ لَمْ يُبْعَثِ‏ اَلسَّيْفُ فَوَرَدَ كَانَ مَعَ مَا بَعَثْتُمْ سَيْفٌ فَلَمْ يَصِلْ أَوْ كَمَا قَالَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۵۵۱

از احمد بن حسن كه گفت: يزيد بن عبد الله وصيت كرد يك چهار پا و يك شمشير و پولى به ناحيه مقدسه فرستاده شود، بهاى چهارپا و ديگر چيزها را فرستادند و شمشير را نفرستادند، در پاسخ رسيد كه: با آنچه فرستاديد شمشيرى هم بوده است و نرسيده- يا چنانچه فرموده باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۶۵

احمد بن حسن گويد: يزيد بن عبد اللَّه چارپائى را با شمشير و مالى (براى ناحيه مقدسه) وصيت كرد، سپس بهاى چارپا و غير آن را فرستاد و شمشير را نفرستاد (نه خودش را و نه بهايش را) نامه آمد كه: همراه آنچه فرستاديد، شمشيرى بود كه بما نرسيد- يا بعبارتى نظير اين-.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۷۸۵

على بن محمد، از احمد كه مكنّى است به ابو على بن غياث، از احمد بن حسن روايت كرده است كه گفت: يزيد بن عبداللَّه وصيّت كرد كه اسب و شمشير و مالى به ناحيه مقدّسه ببرند و قيمت آن اسب و غير آن را فرستادند و شمشير را نفرستادند. پس نامه‏اى وارد شد كه: «با آنچه فرستاديد، شمشيرى بود و نرسيد» يا مانند اين عبارت سخنى فرمود.