الطور ٢٨

إِنَّا کُنَّا مِنْ‌ قَبْلُ‌ نَدْعُوهُ‌ إِنَّهُ‌ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ‌

ترجمه

ما از پیش او را می‌خواندیم (و می‌پرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!»

|به راستى ما پيش از اين او را مى‌خوانديم [و مى‌پرستيديم‌] بى‌ترديد او نيكى‌رسان و مهربان است

ما از ديرباز او را مى‌خوانديم، كه او همان نيكوكار مهربان است.»

زیرا ما از این پیش خدا را به حقیقت پرستش می‌کردیم که او خود (بر بندگانش) بسیار نیکخواه و مهربان است.

از پیش او را [برای نجات از عذاب] می خواندیم؛ زیرا که او نیکوکار و مهربان است.

ما پيش از اين او را مى‌خوانديم، كه او احسان‌كننده و مهربان است.

ما پیش از این او را [به دعا و نیایش‌] می‌خواندیم، اوست که نیکوکار مهربان است‌

زيرا ما پيش از اين او را مى‌خوانديم، كه اوست نيكوكار و مهربان.

ما پیش از این (در جهان، تنها) او را به فریاد می‌خواندیم و فقط وی را پرستش می‌کردیم. واقعاً او نیکوکار و مهربان است.

«ما بی‌گمان از دیرباز او را می‌خواندیم، که او، (هم)او بس نیکویِ رحمتگر بر ویژگان است.»

که ما بودیم از پیش می‌خواندیمش همانا او است نکوکار مهربان‌

الطور ٢٧	آیه ٢٨	الطور ٢٩
سوره : سوره الطور نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَدْعُوهُ»: بفریادش می‌خواندیم. او را می‌پرستیدیم. «الْبَرُّ»: نیکوکار (نگا: روح‌المعانی).

تفسیر

• آيات ۱۱ - ۲۸، سوره طور
• عذاب مكذبان عين عمل آنها است و چه صبر كنند و چه بى تابى از آنان جدا شدنى نيست
• معناى اينكه در وصف متقين بهشتى فرمود: ((فاكهين بما آتيهم ربهم ...))
• توضيح آيه :((و الذين آمنوا و اتبعتهم ذريتهم بايمان الحقنابهم ذريتهم ...)) و چند وجهدر معناى آن .
• معناى جمله ((كل امرى ء بما كسب رهين )) و جمع آن با آيه((كل نفس بما كسبت رهينة الا اصحاب اليمين ))
• بيان تفضيلى پاره اى از لذات و نعمت هاى اهل بهشت
• معناى اينكه بهشتيان مى گويند: ((ما در خانواده مان مشفق بوديم ))
• رواياتى در ذيل آيه : ((الحقنابهم ذريتهم )) درباره ملحق گشتن فرزندان مؤ منين بهايشان در قيامت

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - دعا و نیایش به درگاه خداوند، زمینه ساز راهیابى انسان به بهشت و رهایى از دوزخ (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم . إنّا کنّا من قبل ندعوه)

۲ - متقین، دستیابى خود به بهشت را مرهون دعاها و نیایش هاى خود به درگاه خداوند مى دانند. (فمنّ اللّه علینا ... إنّا کنّا من قبل ندعوه)

۳ - تقواپیشگان، هماره به یاد خدا و ملتجى به او در زندگى خویش (إنّا کنّا من قبل ندعوه) تعبیر «کنّا... ندعوه» استمرار دعا و التجا را افاده مى کند.

۴ - خداوند، یگانه مبدأ نیکى (برّ) و رحمت گسترده (رحیم)، در نظام وجود (إنّه هو البرّ الرحیم) ضمیر فصل «هو» بیانگر حصر است.

۵ - ستایش تقواپیشگان از نیکى هاى خداوند، در مجالس انس خویش در بهشت (یتساءلون ... إنّه هو البرّ الرحیم)

۶ - توجه انسان به نیکى و رحمت گسترده خداوند، مایه گرایش به پرستش او و التجا به درگاهش (ندعوه إنّه هو البرّ الرحیم) از ارتباط «ندعوه» با «إنّه هو البرّ الرحیم» و بیان تعلیلى «إنّه هو...»، مطلب بالا استفاده مى شود.

۷ - نیکى هاى گسترده خداوند به خلق، نشأت یافته از رحمت بى کران او است; و نه معلول نیاز و چشمداشت. (هو البرّ الرحیم) توصیف «البرّ» به صفت «الرحیم»، مى رساند که نیکى هاى خداوند از سر رحمت است; نه مانند نیکى خلق که براى جلب منافع مادى یا معنوى است و یا دستکم رهانیدن خود از شکنجه وجدان.

۸ - راهیابى متقین به بهشت، جلوه اى از نیکى و رحمت گسترده خداوند (فمنّ اللّه علینا و وقینا عذاب السموم ... إنّه هو البرّ الرحیم)

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: برّ ۴; رحیم ۴
• التجا: زمینه التجا به خدا ۶
• بهشت: زمینه بهشت ۱; موجبات بهشت ۲
• بهشتیان: مجلس انس بهشتیان ۵
• جهنم: زمینه نجات از جهنم ۱
• خدا: آثار رحمت خدا ۷; خدا و نیاز ۷; مدح خدا ۵; منشأ نیکى خدا ۷; نشانه هاى رحمت خدا ۸; نشانه هاى نیکى خدا ۸
• دعا: آثار دعا ۱، ۲
• ذکر: آثار ذکر رحمت خدا ۶; آثار ذکر نیکى خدا ۶; اهمیت ذکر خدا ۳
• عبادت: زمینه عبادت خدا ۶
• متقین: التجاى متقین ۳; بینش متقین ۲; مدحهاى متقین ۵; ذاکریت متقین ۳; متقین در بهشت ۵، ۸; مجلس انس متقین ۵