العنكبوت ١٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

شما غیر از خدا فقط بتهایی (از سنگ و چوب) را می‌پرستید و دروغی به هم می‌بافید؛ آنهایی را که غیر از خدا پرستش می‌کنید، مالک هیچ رزقی برای شما نیستند؛ روزی را تنها نزد خدا بطلبید و او را پرستش کنید و شکر او را بجا آورید که بسوی او بازگشت داده می‌شوید!

|جز اين نيست كه به جاى خداوند، بت‌هايى را مى‌پرستيد و دروغى مى‌سازيد. در حقيقت، آنها را كه جز خدا مى‌پرستيد، مالك روزى شما نيستند. پس روزى را نزد خدا بجوييد و او را بپرستيد و وى را سپاس گزاريد كه به سوى او بازگردانده مى‌شويد
واقعاً آنچه را كه شما سواى خدا مى‌پرستيد جز بتانى [بيش‌] نيستند و دروغى برمى‌سازيد. در حقيقت، كسانى را كه جز خدا مى‌پرستيد اختيار روزى شما را در دست ندارند. پس روزى را پيش خدا بجوييد و او را بپرستيد و وى را سپاس گوييد، كه به سوى او بازگردانيده مى‌شويد.
و بدانید که شما به جای خدا بتهایی (جماد و بی‌اثر) را می‌پرستید و دروغی می‌سازید (که نام خدا بر آنها می‌نهید، اینک بدانید که) آنچه را جز خدا می‌پرستید قادر بر رزق شما نیستند، پس روزی را از نزد خدا طلبید و او را پرستید و شکر (نعمت) وی به جای آرید (و بدانید که باز) رجوع شما به سوی اوست.
جز این نیست که شما به جای خدا بت هایی را می پرستید و [در نامگذاری آنها به آلهه و شفیع و مؤثر] دروغی را می سازید، بی تردید کسانی را که به جای خدا می پرستید، رزقی را برای شما مالک نیستند [تا آن را به شما برسانند]، پس رزق را نزد خدا بجویید و او را بندگی کنید و او را شکر کنید که [فقط] به سوی او بازگردانده می شوید،
شما، سواى خداى يكتا بتانى را مى‌پرستيد و دروغهاى بزرگ مى‌پردازيد. آنهايى كه سواى خداى يكتا مى‌پرستيد، نمى‌توانند شما را روزى دهند. از خداى يكتا روزى بجوييد و او را عبادت كنيد و سپاس گوييد، زيرا به سوى او بازگردانيده مى‌شويد.
شما فقط بتهایی را به جای خداوند می‌پرستید و بهتانی برساخته‌اید، بی‌گمان کسانی که به جای خداوند می‌پرستید اختیار روزی شما را ندارند، پس روزی را نزد خداوند بجویید و او را بپرستید و او را سپاس بگزارید، که به سوی او بازگردانده می‌شوید
جز اين نيست كه به جاى خداى يكتا بتانى را مى‌پرستيد و دروغى مى‌سازيد- كه آنها را معبود يا خدايان مى‌ناميد-. آنان كه به جاى خداى يكتا مى پرستيد شما را توان روزى‌دادن ندارند، پس روزى را از نزد خدا بخواهيد و او را بپرستيد و او را سپاس گزاريد، كه به سوى او بازگردانده مى‌شويد.
(ابراهیم بدیشان گفت:) شما غیر از خدا بتهائی را هم می‌پرستید (که آنها را با دست خود می‌تراشید و می‌سازید) و دروغی را به هم می‌بافید (و می‌گوئید: اینها معبودهای ما بوده و وسیله‌ی تقرّب به خدایند). بجز خدا، کسانی را که می‌پرستید توانائی روزی رساندن به شما را ندارند، و روزی را از پیشگاه خدا بخواهید و او را بندگی و سپاسگزاری کنید، (و بدانید که سرانجام برای حساب و کتاب و سزا و جزا) به سوی او برگردانده می‌شوید.
«آنچه را که شما بجز خدا می‌پرستید تنها بتانی هستند و (شما) دروغی جعل می‌کنید. بی‌گمان کسانی را که جز خدا می‌پرستید اختیار هیچ‌گونه روزی را برای شما در دست ندارند. پس روزی را نزد خدا بجویید و (تنها) او را بپرستید و برایش سپاس گویید. تنها سوی او باز گردانیده می‌شوید.»
جز این نیست که می‌پرستید جز خدا بتانی را و می‌آفرید دروغی را (می‌پردازید) همانا آنان که می‌پرستید جز خدا دارا نیستند برای شما روزیی پس بجوئید نزد خدا روزی را و او را پرستش کنید و شکرش گزارید بسوی او بازگردانیده می‌شوید


العنكبوت ١٦ آیه ١٧ العنكبوت ١٨
سوره : سوره العنكبوت
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَوْثَان»: جمع وَثَن، بتها. «تَخْلُقُونَ»: می‌سازید. به هم می‌بافید. «إِفْکاً»: چیزی که دور از حقیقت است. دروغ بزرگ (نگا: نور / و ، صافّات / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قوم ابراهیم، مردمى بت پرست و افتراساز بودند. (و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا و تخلقون إفکًا)

۲ - قوم ابراهیم، براى پرستش، بت هاى متعددى داشتند. (إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا)

۳ - حضرت ابراهیم(ع) براى بیدارى قوم خویش، بت ها را به حقارت و پستى یاد مى کرده است. (إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا) نکره آوردن «أوثان» مى تواند به منظور بیان حقارت شأن بت ها باشد.

۴ - معبودان قوم ابراهیم، موجوداتى ساخته شده بودند و به افترا، نام «معبود» گرفته بودند. (تعبدون ... أوثنًا و تخلقون إفکًا)

۵ - حضرت ابراهیم(ع) براى بیدارى قوم اش، ناتوانى بت ها را تبیین مى کرده است. (إنّما تعبدون ... أوثنًا ... إنّ الذین تعبدون...لایملکون)

۶ - ابراهیم(ع) به قوم خود اعلام کرد که بت ها هیچ گونه توانى براى تأمین روزى آنان ندارند. (و إبرهیم إذ قال ... إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا)

۷ - مالکیّت و توان مندى بر تأمین روزى، شرط بایسته، براى معبود (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا)

۸ - منشأ اصلى تأمین روزى انسان ها، خداوند است. (فابتغوا عند اللّه الرزق)

۹ - توصیه ابراهیم(ع) قوم اش را براى درخواست روزى از پیشگاه خداوند (و إبرهیم إذ قال لقومه ... فابتغوا عند اللّه الرزق)

۱۰ - قوم ابراهیم، نیازهاى مادى شان را از بت ها، طلب مى کردند. (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق)

۱۱ - دعوت ابراهیم(ع) از قوم اش به پرستش خداوند پس از نهى آنان از بت پرستى (و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا ... و اعبدوه)

۱۲ - دعوت ابراهیم(ع) از قوم اش به سپاسگزارى به درگاه خداوند (و إبرهیم إذ قال لقومه ... و اشکروا له)

۱۳ - شایسته بودن خداوند براى عبادت، به خاطر مالک و منشأ روزى بودن اش است. (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه)

۱۴ - در تبلیغ، تنها، به نفى باطل نباید پرداخت، بلکه باید راه درست را نیز معرفى کرد.    إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه و اشکروا له

۱۵ - هشدار حضرت ابراهیم(ع) به قوم اش با اعلام بازگشت همگان به سوى خدا (و إبرهیم إذ قال لقومه ... اعبدوه ... إلیه ترجعون)

۱۶ - خداوند، مبدأ و مقصد انسان ها است. (إلیه ترجعون)

۱۷ - بازگشت انسان ها، به سوى خداوند و نه غیر او، امرى قهرى و گریز ناپذیر است. (إلیه ترجعون)

۱۸ - حسابرسى انسان ها، تنها در اختیار خدا است. (إلیه ترجعون) تقدیم «إلیه» بر «ترجعون» مى تواند مفید حصر باشد. گفتنى است: «إلیه ترجعون» مى تواند کنایه از این حقیقت باشد که انسان ها، سرانجام، حسابرسى خواهند شد.

۱۹ - نفى بت پرستى، توحید عبادى، توحید افعالى، شکر پروردگار، عقیده به معاد، بازگشت نهایى انسان ها به سوى خدا، از تعالیم حضرت ابراهیم(ع) (   و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا ... فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه و اشکروا له إلیه ترجعون)

۲۰ - توجه به بازگشت انسان ها به خدا، برانگیزاننده آنان به توحید عبادى و شکر به درگاه خدا است. (و اعبدوه و اشکروا له إلیه ترجعون)

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): تبلیغ ابراهیم(ع) ۵، ۶; تعالیم ابراهیم(ع) ۱۹; توصیه هاى ابراهیم(ع) ۹; دعوتهاى ابراهیم(ع) ۱۱، ۱۲; روش تبلیغ ابراهیم(ع) ۳; قصه ابراهیم(ع) ۵، ۶، ۹، ۱۱، ۱۵; هشدارهاى ابراهیم(ع) ۱۵
  • انسان: حسابرسى انسان ۱۸; فرجام انسان ۱۶; مبدأ انسان ۱۶
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۲۰
  • بازگشت به خدا :۱۵، ۱۹ حتمیت بازگشت به خدا ۱۵، ۱۹ ۱۷
  • بت پرستى: بطلان بت پرستى ۵; نهى از بت پرستى ۱۱، ۱۹
  • بتها: تحقیر بتها ۳; درخواست از بتها ۱۰
  • تبلیغ: ارائه حق در تبلیغ ۱۴; روش تبلیغ ۱۴; نفى باطل در تبلیغ ۱۴
  • توحید: دعوت به توحید ۱۱; دعوت به توحید افعالى ۱۹; دعوت به توحید عبادى ۱۹; زمینه توحید عبادى ۲۰
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱۶
  • خدا: آثار رازقیت خدا ۱۳; آثار مالکیت خدا ۱۳; اختصاصات خدا ۱۸; حسابرسى خدا ۱۸; رازقیت خدا ۸; معبودیت خدا ۱۳
  • ذکر: آثار ذکر بازگشت به خدا ۲۰
  • روزى: درخواست روزى ۹، ۱۰; منشأ روزى ۸، ۹، ۱۳
  • شکر: دعوت به شکر ۱۲، ۱۹; زمینه شکر ۲۰; شکر خدا ۱۲
  • عقیده: عقیده به معاد ۱۹
  • قوم ابراهیم: افتراهاى قوم ابراهیم ۱; بت پرستى قوم ابراهیم ۱، ۲; بتهاى قوم ابراهیم ۲; تاریخ قوم ابراهیم ۱، ۲، ۴، ۱۰; دعوت از قوم ابراهیم ۱۱، ۱۲; شرک افعالى قوم ابراهیم ۱۰; عجز معبودان قوم ابراهیم ۶; معبودان دروغین قوم ابراهیم ۴; معبودان ساختگى قوم ابراهیم ۴; معبودان قوم ابراهیم و روزى ۶; هشدار به قوم ابراهیم ۱۵
  • معبود راستین: رازقیت معبود راستین ۷; شرایط معبود راستین ۷; مالکیت معبود راستین ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=العنكبوت_١٧&oldid=114184»