النساء ٢٦
ترجمه
| النساء ٢٥ | آیه ٢٦ | النساء ٢٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سُنَن»: جمع سنّت، روش. طریقه.
تفسیر
نکات آیه
۱- اراده خداوند بر تبیین و روشن نمودن احکام براى مردم (یرید اللّه لیبیّن لکم) در برداشت فوق، به دلیل آیات گذشته، مفعول «لیبیّن»، احکام و مقررات گرفته شده است.
۲- اراده خداوند بر تبیین سنتهاى اقوام گذشته براى مردم (یرید اللّه لیبیّن لکم ... سنن الّذین من قبلکم) بنابر اینکه «سنن الّذین»، مفعول «لیبیّن» نیز باشد. یعنى هر دو فعل «لیبیّن» و «یهدیکم» از باب تنازع در «سنن» عمل کرده باشند.
۳- بیان احکام از سوى خداوند، در جهت تبیین سنتهاى صحیح پیشینیان* (یرید اللّه لیبیّن لکم و یهدیکم سنن الّذین من قبلکم) در برداشت فوق جمله «یهدیکم»، غایت بیان احکام گرفته شده است و با توجه به کلمه «یهدیکم»، مراد از سنّتهاى پیشینیان، آداب و احکام صحیح آنان مى باشد که خداوند با بیان احکام خویش آنها را به مخاطبان مى شناساند.
۴- لزوم پیروى از سنن و قوانین صحیح پیشینیان (و یهدیکم سنن الّذین من قبلکم)
۵- تشابه احکام اسلام با مقررات ادیان گذشته* (و یهدیکم سنن الّذین من قبلکم) چون خداوند با بیان احکام اسلام، سنّت صحیح گذشتگان را مى شناساند، معلوم مى شود آن سنتها همانند احکام اسلام بوده است.
۶- لزوم بررسى تطبیقى قوانین و سنن پیشینیان با احکام اسلام* (و یرید اللّه لیبیّن لکم و یهدیکم سنن الّذین من قبلکم) عطف جمله «یهدیکم» بر جمله «یبیّن لکم» و تعلق اراده خداوند به آن دو، بیانگر نوعى ارتباط میان تبیین احکام و بیان سنتهاى پیشینیان است و به قرینه «یرید اللّه ان یخفف عنکم» در آیات بعد مى توان گفت که ارتباط مورد نظر همان تطبیق و مقایسه آن دو با یکدیگر مى باشد.
۷- خداوند، خواهان بازگشت به بندگان خود، با رحمت خویش (و یرید اللّه لیبیّن لکم ... و یتوب علیکم) ظاهراً مراد از بازگشت خداوند به بندگان، افاضه رحمت و مغفرت بر آنان است.
۸- بیان احکام و معارف دین، بازگشت خداوند به بندگان خویش است. (و یرید اللّه لیبیّن لکم ... و یتوب علیکم) چنانچه عطف جمله «یتوب علیکم» بر «لیبیّن»، عطف تفسیرى باشد، بیانگر این است که بیان احکام از جانب خداوند، همان بازگشت او به بندگان است.
۹- برخوردارى بندگان از عنایات ویژه الهى، فلسفه تشریع احکام (و المحصنات من النّساء ... و من لم یستطع ... و یتوب علیکم) بنابر اینکه «یتوب علیکم»، غایت براى «لیبیّن» باشد ; حذف لام در «یتوب» این معنا را تأیید مى کند.
۱۰- خداوند، علیم (بسیار دانا) و حکیم (کاردان) است. (و اللّه علیم حکیم)
۱۱- تبیین احکام و ارائه سنن پیشینیان از سوى خداوند، برخاسته از علم و حکمت او (یرید اللّه ... و اللّه علیم حکیم)
۱۲- بازگشت خداوند به بندگان خویش، برخاسته از علم و حکمت اوست. (و یتوب علیکم و اللّه علیم حکیم)
۱۳- قوانین و مقررات ازدواج در اسلام، عالمانه و حکیمانه است. (و لا تنکحوا ... حرّمت علیکم ... و من لم یستطع ... و اللّه علیم حکیم)
۱۴- علم و حکمت، دو پایه اساسى براى قانونگذاران (حرّمت ... و المحصنات ... و من لم یستطع ... و اللّه علیم حکیم)
موضوعات مرتبط
- احکام:۱۳ تبیین احکام ۱۳ ۱، ۳، ۸، ۱۱ ; فلسفه تشریع احکام ۱۳ ۹
- ادیان: هماهنگى ادیان ۵
- ازدواج: احکام ازدواج ۱۳
- اسلام: و ادیان ۵، ۶
- اسماء و صفات: حکیم ۱۰ ; علیم ۱۰
- حکمت: اهمیّت حکمت ۱۴
- خدا: اراده خدا ۱، ۲ ; توبه خدا ۷، ۸، ۱۲ ; حکمت خدا ۱۱، ۱۲ ; رحمت خدا ۷ ; علم خدا ۱۱، ۱۲ ; مشیت خدا ۷ ; نعمتهاى خدا ۹
- دین: تبیین تعالیم دین ۸
- رسوم پیشینیان:۶ اطاعت از رسوم پیشینیان ۶ ۴ ; تبیین رسوم پیشینیان ۶ ۲، ۳، ۱۱
- رسومخشناسى:۶
- علم: اهمیّت علم ۱۴
- قانونگذارى: حکمت در قانونگذارى ۱۴ ; شرایط قانونگذارى ۱۴ ; علم در قانونگذارى ۱۴
