ریشه خطو
تکرار در قرآن: ۵(بار)
قاموس قرآن
خطوه (به ضمّ اوّل) فاصله ميان دو پا در راه رفتن است . و به فتح اوّل يكدفعه گام برداشتن است (مجمع - مفردات - قاموس)و جمع آن در اوّلى خطوات (به ضمّ اوّل و دوّم) و در دوّمى به فتح اوّل بر وزن ضربات است (قاموس). [بقره:168] تابع شدن به خطوات شيطان پيروى از او و پا گذاشتن در جاى پاى او است و بالاخره مراد، تبعيت از وساوس و دغدههاى او مىباشد. در مجمع از امام بلقر و صادق عليهماالسلام مرورى است كه از جمله خطوات شيطان قسم به طلاق، نذر در معاصى، و هر سوگند به غير خداست. تبعيّت واقعى در راه رفتن آن است كه تابع پاى خويش را در جاى پاى متبوع بگذارد و مانند او راه رود، هر كه در زندگى تابع وساوس شيطان باشد پا در جاى پاى او گذاشته و در هر دو جهان بد بخت خواهد شد. اين كلمه به صورت جمع آمده است: بقره:168و208 - انعام:152، نور:21 و منظور آن است كه ادمى در مسير زندگى تابع هوى و تسويلات شيطانى نشده و از راه و منطق صحيح كه بوسيله پيغمبران پاك عرضه شده پيروى نمايد.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| خُطُوَاتِ | ۵ |
