مُمَزّق
از الکتاب
ریشه کلمه
- مزق (۴ بار)
قاموس قرآن
مَزْق و تَمْزيق به معنى پاره كردن و متلاشى كردن است [سباء:19]. يعنى جريان قوم سباء را خبرهاى تازه گردانديم كه زبانزد مردم شدند و آنها را بطور كامل پراكنده و ديار بديار كرديم. بنابر آنكه «ممزق» مصدر باشد نه اسم مكان. [سباء:7]. آيه قول منكرين معاد است كه به يكديگر مىگفتند: آيا دلالت نكنيم شما را به مرديكه مىگويد: آنگاه كه بطور كامل متلاشى و پراكنده شديد حتما شما در خلقت تازهاى بوجود خواهيد آمد؟ ممكن است «ممزق» را در هر دو آيه اسم مكان گرفت يعنى درهر محل متلاشى شدن.
در حال بارگیری...
