مَنْثُورا
از الکتاب
ریشه کلمه
- نثر (۳ بار)
قاموس قرآن
پراكندن. راغب گفته «نَثْرُ الشَّىْءِ: نَشْرُهُ وَ تَفْريقُهُ». [انسان:19]. چون آن غلامها را بينى گمان كنى مرواريد پراكندهاند كه در هر گوشه از صفا مىدرخشد. [فرقان:23]. هباء منثور به معنى گرد پراكنده است يعنى آمديم به عملشان و آن را همچون غبار پراكنده نموديم مثل: [ابراهيم:18]. هر دو آيه در باره اعمال نيكى است كه كفار در اين دنيا انجام دادهاند و در آخرت بهرهاى از آن نخواهند ديد. * [انفطار:2-1]. آنگاه كه آسمان بشكافد و آنگاه كه ستارگان پراكنده شوند. ظاهر آن است كه پراكنده شدن كواكب در اثر انفطار آسمان است آيه از آيات قيامت است كه در «قيامت» بررسى شد.
در حال بارگیری...