خَامِدِين

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن نمودار دفعات)

آیات شامل این کلمه

«خامد» در اصل از مادّه «خُمود» (بر وزن جنود) به معناى خاموش شدن آتش است، سپس به هر چیزى که از جوش و خروش و سر و صدا بیفتد اطلاق شده است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

خمود: فرو نشستن زبانه آتش است «خمدت النار خموداً: طفى‏ء لهبها» (مفردات) و آن در انسان كنايه از مرگ است [انبیاء:15]. ادّعايشان پيوسته چنين بود تا درو شده بيجانشان كرديم. [ يس:29] در نهج البلاغه خطبه 196 در وصف قرآن فرموده «وَ فُرْقاناً لا يُخْمَدَ بُرْهانُهُ وَ تِبْياناً لا تُهْدَمُ اَرْكانُهُ».


در حال بارگیری...