يَرِثُنِي
ریشه کلمه
گروهى معتقدند که «ارث» در سوره «مریم»، ارث در اموال است; و گروهى، آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نیز، این احتمال را داده اند که منظور معناى جامعى است که هر دو را شامل مى شود.
بسیارى از دانشمندان شیعه، معناى اول را انتخاب کرده اند در حالى، که جمعى از علماى تسنن، معناى دوم را; و بعضى مانند «سید قطب» در «فى ظلال» و «آلوسى» در «روح المعانى» معناى سوم را. کسانى که آن را منحصر به ارث مال دانسته اند، به ظهور کلمه «ارث» در این معنا استناد کرده اند; زیرا این کلمه هنگامى که مجرد از قرائن دیگر بوده باشد، به معناى ارث مال است; و اگر مى بینیم در پاره اى از آیات قرآن در امور معنوى به کار رفته، مانند آیه 32 سوره «فاطر»: ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبادِنَا: «ما کتاب آسمانى را به بندگان برگزیده خود به ارث منتقل کردیم» به خاطر قرائنى است که در این گونه موارد وجود دارد. و به چیزى گفته مى شود که بدون دادوستد و زحمت به دست مى آید.
