قُدّ
از الکتاب
ریشه کلمه
- قدد (۵ بار)
قاموس قرآن
پاره كردن از طول. طبرسى فرموده: «اَلْقَدُّ شَقُّ الشَّىْءِ طُولاً» راغب به جاى شقّ قطع گفته است. پس معناى «قَدَّهُ بِنِصْفَيْنِ» آن است كه آن را از طول بريد و دو تكه كرد. [يوسف:25]. به طرف در سبقت كردند و زن پيراهن يوسف را از پس پاره كرد. [جن:11]. «قِدَد» بر وزن عنب جمع قده است به معنى قطعه و تكه، طرايق جمع طريقه است به معنى راه توصيف طرائق با قدد براى آن است كه هر طريقه از طريقه ديگر مقدود و مقطوع است ظاهراً لفظ «ذوى» از طرائق حذف شده و تقدير آن «ذوى طرائق» است يعنى: بعضى از ما نيكوكاران و بعضى از غير از آنها يا پائينتر از آنهاست اهل طريقههاى مختلفيم.
در حال بارگیری...
