بِقِنْطَار
«قِنْطار» در اصل به معناى چیز محکم است سپس به مال زیاد نیز گفته شده، پل را به خاطر استحکامش «قَنْطَرَه»، و اشخاص با هوش را «قِنْطِر» مى گویند، چون داراى تفکر محکمى هستند. منظور از «قِنْطار» در این آیه همان مال فراوان است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[آل عمران:75]. از مقابله با دينار مىتوان فهميد كه قنطار مال كثير است. راغب گفته: قناطير جمع قنطره است (قنطره به معنى پل است) مال قنطره يعنى ماليكه زندگى را راه مىاندازد همانطور كه از پل عبور مىكنند اين مال هم زندگى از روى آن عبور مىكند(يعنى مال كافى) و اندازه آن فى نفسه محدود نيست... بعضى قدر آن را چهل اوقيه و حَسَن آن را هزار و دويست دينار و بعضى مقدارى از طلا كه پوست گاوى را پركند گفتهاند. در مجمع فرموده: قنطار مال كثير و عظيم است، اصل آن به معنى محكم كردن است «قَنْطَرْتُ الشَّىْءَ: اَحْكَمْتُهُ» به قولى اصل آن از قَنْطَرَةِ به معنى پل است. * [آل عمران:14]. مُقَنْطَرَهْ به معنى قنطار شده و جمع شده است مثل دَراهِمُ مُدَرْهَمَةٌ و دَنانيرُ مُدَنَّرَةٌ مراد تأكيد و كثرت است. ناگفته نماند قَناطير جمع قِنْطار است چنانكه در مجمع و اقرب گفته و قناطر جمع قَنْطَرَة به معنى پل است ولى راغب قناطير را جمع قَنْطَرَة گفته است.
