رَءُوف

آیات شامل این کلمه

«رئوف» اشاره به محبت و لطف خاص خدا نسبت به مطیعان است.

ریشه کلمه

• رئف‌ (۱۳ بار)

قاموس قرآن

از اسماءِ حسنى است و يازده بار در قرآن مجيد آمده است. دوباره تنها و نه بار توأم با رحيم [آل عمران:30].همچنين بقره:207. در ده محل از يازده محل فوق صفت خداوند و در يك محل صفت حضرت رسول اكرم «صلى اللّه عليه و آله» آمده است [توبه:128]. آياتى كه رؤف در آنها توأم با رحيم آمده است عبارت‏اند از [بقره:143]، توبه 117، نحل 7 و 47، حج:65، نور:20، حديد:9، حشر:10. در اين آيات به احتمال قوى مراد آن است كه خداوند به عموم اعّم از گرفتار و غير آن مهربان است ناگفته نماند در «رحم» خواهد آمد كه رأفت خدا به معنى تأثر و رقّت قلب نيست چنان كه در بشر است و رأفت خدا همان نعمت‏هاى خداست كه خوان كرمش براى عموم گسترده است و از رأفت بزرگش هدايت خلق بوسيله فطرت و پيامبران است.

در حال بارگیری...