الْجَحِيم
«جَحِیم» از مادّه «جحم، جحمه» (بر وزن فهم و ضربه) گرفته شده که به معناى بر افروختن آتش است; بنابراین «جحیم» همان آتش فروزان و شعلهور است، و معمولاً در تعبیر قرآن به معناى دوزخ آمده است.
ریشه کلمه
- جحم (۲۶ بار)
قاموس قرآن
جحيم. آتش بزرگ (صحاح) در قاموس گويد: هر آتش شديدالاشتعال و هر آتشيكه بعض بزرگيكه در گودال بزرگى است و مكان بسيار گرم. صحاح نيز مانند قاموس در آتش بزرگ قيد محل بزرگ را ذكر مىكند و عبارت هر دو كتاب اين است «اَلْجَحيمُ كُلُّ نارٍ عَظيمَةٍ فى مَهواةٍ» نا گفته نماند: جحيم از نامهاى آتش آخرت است و قهراً به واسطه يزرگى و كثرت اشتعال جحيم نام گرفته و ممكن است آن را به معنى مكان بسيار گرم بدانيم چنانكه قاموس گفته است در اين صورت نام جهنّم است. اين كلمه 26 بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره آتش آخرت است فقط يكى درباره دنياست و آن در قضيّه حضرت ابراهيم عليه السلام است [صافات:97] گفتند براى او بنائى بسازيد و او را در آتش بزرگ افكنيد خواستند درباره او حيلهاى كنند مغلوبشان كرديم . [مائده:10] آنانكه كفرو ورزيدند و آيات مارا تكذيب كردند آنها ياران آتش بزرگ اند.
