حَيْث

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن نمودار دفعات)

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ظرف مكان و مبنى بر ضمّ است و لازم الاضافه و مضاف اليه آن پيوسته جمله است بعضى ادعا كرده كه مضاف اليه آن گاهى مفرد مى‏آيد و به قبول راجز استدلال كرده است: «اماترى حيث سهيل طالعاً...» ولى جمهور اين مطلب را انكار نموده و گفته‏اند: سهيل مرفوع و مبتداء و خبر آن محذوف است (اقرب). [بقره:191]، [بقره:199]. حيث به جمله فعليه و اسميه هر دو اضافه مى‏شود ولى در قرآن مجيد مضاف اليه آن همه جمله فعليّه است . و چون ماء كافّه بر آن لاحق شود معناى شرط مى‏دهد و جازم دو است (اقرب) مثل [بقره:150] در قرآن مجيد فقط دو فقره «حيث ما» آمده است بقره:144و150و بقيّه «حيث» و بيست نه بار به كار رفته است .


در حال بارگیری...