کُفُوا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«کُفو» در اصل، به معناى همطراز در مقام و منزلت و قدر است، و سپس به هر گونه شبیه و مانند اطلاق مى شده است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[اخلاص:4-3]. كفو كه به معنى مثل، همتا و نظير است سه جور خوانده شده. اول:به سكون فاء و همزه آخر. دوم: به ضم فاء و واو در آخر نه همزه. سوم: به ضم فاء و همزه آخر (مجمع) و كاف در همه مضموم است يعنى: خدا چيزى را نزاده و از چيزى زائيده نشده و هيچ چيز همتاى او نبوده و نيست اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.