أَشْقَاهَا
از الکتاب
«أَشْقى» از مادّه «شقو» به معناى «شقى ترین» و سنگدل ترین افراد، اشاره به همان کسى است که «ناقه ثمود» را به هلاکت رساند; همان «ناقه» (شتر ماده) اى که به عنوان یک معجزه در میان آن قوم ظاهر شده بود و هلاک کردن آن، اعلان جنگ با آن پیامبر الهى محسوب مى شد.
