ریشه نجد
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
نجد به معنى بلندى و محل مرتفع است در مجمع فرموده اصل نجد به معنى علو است و سرزمين نجد را از آن نجد گفتهاند كه نسبت به پستى تهامه مرتفع است و هر زمين مرتفع را نجد گويند و جمع آن نجود است. مراد از نجدين در آيه راه خير وشر و حق و باطل است كه از لحاظ ظهور وآشكار بودن به دو مكان مرتفع تشبيه شدهاند در اقرب الموارد آمده: «نَجَدَالْاَمْرُ نُجُوداً: وَضَحَ وَاسْتَبانَ» يعنى ما انسان را بدو راه روشن خير و شر هدايت كرديم مثل [انسان:3]. در نهج البلاغه خطبه 152 در باره انسان بابصيرت فرموده: «وَيَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ» پستى و بلندى خود را مىداند يعنى به باطن و ظاهر كارش بينا است اين لفظ تنها يكبار در قران مجيد آمده است.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| النَّجْدَيْنِ | ۱ |
